Borobudur en andere wonderen...

18 en 19 september

We zijn nog twee dagen in Yogya. Tijdens deze dagen bezoeken we een desa, de Borobudur, de Prambanan, de kraton, de Merapi, een batikatelier en een atelier waar leren tassen gemaakt worden.

We beginnen met een tocht met paard en wagen in een desa, een dorpje vlakbij Yogya. In de desa wordt o.a. tabak verbouwd, ten behoeve van de productie van kreteksigaretten. De lokale gids, een allervriendelijkste jonge vrouw, laat ons zien hoe de tabak wordt gedroogd en verwerkt tot grote balen heerlijk ruikende tabak. Ook laat ze ons zien hoe van cassave (een soort knol á la suikerbiet) kroepoek wordt gemaakt. Alles met de hand en alles van de plant wordt gebruikt c.q. hergebruikt. Het dorpje is ooit gesticht door iemand met ecologische idealen, die nog steeds in ere worden gehouden. Van de ene demonstratie naar de andere worden we vervoerd met paard en wagen, wiebel-de-wiebel, maar erg leuk.
Als laatste worden we ontvangen in het dorpshuis, met thee en zelf gebakken lekkernijen en worden we uitgenodigd om samen met een aantal dorpsbewoners de gamelan te bespelen. Louis en Henk zitten gezellig naast elkaar en volgen gehoorzaam de aanwijzingen van onze gids annex dirigente. Wilma heeft het vastgelegd op film, dus genieten maar!

Na enthousiast uitgezwaaid te zijn door de dorpsbewoners vertrekken we naar de Borobudur, een van de grootste en mooiste boedhistische heiligdommen ter wereld. Het complex is tussen 778 en 856 gebouwd door de koningen van de Hindoe-Sailendra dynastie. Met een lokale gids, die prima Nederlands spreekt en heel rustig informatie verstrekt over de verschillende terrassen en afbeeldingen van Boeddha, lopen we rond over dit meer dan schitterende tempelcomplex. Helaas kunnen we niet helemaal tot bij de bovenste stoepa komen, de bovenste drie terrassen moeten nog gerenoveerd worden na de laatste uitbarsting van de vulkaan de Merapi, februari vorig jaar.

Na ons door de gebruikelijke aanprijzers van de lokale merchandise geworsteld te hebben, stappen we weer in onze van airco voorziene bus en rijden we naar het volgende religieuze wereldwonder, de Prambanan, het grootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex in Indonesië. Dit complex is gebouwd tussen de 8e en 10e eeuw en bestaat uit een heleboel kleine tempels, destijds 1 tempel per dorp. Deze tempels zijn (nog) niet opgebouwd na diverse aardbevingen waarvan de laatste in 2006 plaats vond: geen geld en een heleboel stenen zijn weg, meegenomen door de plaatselijke bevolking voor eigen huis bouwen of voor wat dan ook. In het midden van het complex staan drie grote tempels waarvan de middelste de grootste is; 47 m hoog en gewijd aan Shiva. We hebben hier een gids die je het liefst een pilletje zou willen geven zodat hij rustig wordt. Hij praat veel en graag en vindt zichzelf erg grappig. We proberen hem zoveel mogelijk te mijden, maar dat is bijna niet mogelijk als hij zo ongeveer op je tenen staat als hij weer een bijzonder grappig verhaal weet te vertellen.
Maar goed, het tempelcomplex is heel erg indrukwekkend, en het idee dat wij hier zomaar rondlopen maakt veel goed.

Na al dit moois zijn we kijkmoe en worden we door Tatang keurig weer naar ons hotel gebracht, waar we tegen 17.00 uur arriveren.
’s Avonds willen we een hapje eten bij een Chinees restaurant, vlakbij het hotel, maar naar binnen kijkend worden we er niet echt vrolijk van, dus besluiten we weer terug te lopen naar ons hotel en daar te gaan eten. En ach, dineren in een koloniale atmosfeer heeft ook wel wat. Tegen half tien vertrekken we naar onze kamer; we moeten de volgende dag weer vroeg uit de veren; om 08.00 vertrekken we richting Merapi en kraton.

De vulkaan de Merapi is in februari 2010 voor het laatst uitgebarsten. Deze vulkaan is de gevaarlijkste ter wereld, omdat hij altijd werkt en het niet te voorspellen is wanneer de volgende uitbarsting is. De berg ligt op een uurtje rijden van Yogya, maar zelfs in de stad zijn de sporen van de laatste uitbarsting nog te zien, heel veel as overal en kapotte huizen. Hoe dichter we bij de Merapi komen hoe meer de verwoestende gevolgen van de laatste uitbarsting te zien zijn. Wat een verschrikking is een vulkaan toch! De berg zelf ziet er wel indrukwekkend uit met een eeuwige rookpluim. Voor de grap zeggen we al dat zelfs de berg kretek rookt.

Hierna gaan we naar de kraton, het paleis van de sultan van Yogya en is gebouwd in de periode 1756-1790. Hij wordt nu nog bewoond door de huidige sultan, Hamengkoeboewono X, die tevens gouverneur is van het gebied. We worden rondgeleid door een 83-jarige Indonees met één glazen oog, die van zichzelf vindt dat hij erg veel weet van de Kraton(wat hij ongetwijfeld ook doet, alleen komt het er op deze leeftijd niet meer uit). Hij strooit met Nederlandse gezegden en spreekwoorden, herhaalt dit tig keer in de hoop dat wij dit leuk vinden en reageren, maar heel veel inhoudelijke informatie geven over de kraton zelf, ho maar. Jammer, maar de plaatjes zijn er niet minder mooi om. En zoals alle dagen, het is prachtig weer, dus ons hoor je niet klagen.

Tatang brengt ons naar een atelier waar o.a. leren tassen en riemen worden gemaakt. Dit atelier wordt gerund door een Indonesisch-Nederlandse vrouw, getrouwd met een Javaan, die hier al 20 jaar woont en dit atelier op ecologische wijze runt. Ze ontwerpt alles zelf en heeft 15 mensen in dienst. Ze woont zelf in de desa waar ze o.a. een schooltje financiert en een opvang voor ouderen. Prachtig initiatief.

We bezoeken ook nog een fabriekje waar batik wordt gemaakt voor de kledingindustrie, zoals zakdoekjes, overhemden, sarongs en tafelkleden. We krijgen een rondleiding en uitleg over hoe het batikproces plaats vindt en kunnen ons hart ophalen in de batikwinkel. Ach, wat mooi toch allemaal. We kunnen het niet laten om toch iets te kopen, een prachtig tafelkleed.

Na al dat moois en indrukwekkends, zijn we toe aan wat te eten. Zo gezegd, zo gedaan want Tatang weet overal wel de juiste restaurantjes te vinden. We eten een kleinigheid, dit keer een westerse lunch, sandwich tonijn, spaghetti met champignons en kaas en de heren elk een brood hamburgertje met friet. Heerlijk. Uiteraard wel gecombineerd met Bintang, hét Indonesisch bier. En zoals menige maaltijd die wij ondertussen genuttigd hebben, alles voor nog geen EUR 12,00 totaal!

Daarna terug naar het hotel, lekker bij het zwembad liggen, Louis laat zich weer eens lek prikken door muggen en vanavond vroeg naar bed. Morgen (weer) vroeg op, want om 07.00 uur vertrekken wij naar Kediri.

Dit betekent een einde aan drie fantastische dagen in Yogya, de geboortestad van de moeders van Louis en Henk. Heel bijzonder om rond te lopen daar waar zij dat wellicht in de jaren 30 ook hebben gedaan.