Weer onderweg, maar nu met suiker
Door: WilloIndonesia
Blijf op de hoogte en volg Wilma en Louis
20 September 2011 | Indonesië, Kediri
20 september
Vanmorgen liep voor de verandering de wekker weer eens berevroeg af, half zes! Na een heerlijk ontbijtje zeggen we het schitterende hotel adieu en stappen de bus in voor een lange rit naar Kediri. We zullen tegen 17.00 uur in ons hotel zijn, zegt Tatang, dus dat wordt een lange zit.
Na een dik half uur zijn we bij een suikerfabriek. Deels museum en deels nog werkend. Aangezien zowel de opa van Louis en Henk als de beide vaders op verschillende suikerfabrieken hebben gewerkt, vinden we dit bijzonder interessant. We krijgen in het museum uitleg van een gebrekkig Engels sprekende Indonesische gids. Maar met een beetje inspanning begrijpen we wel wat hij ons vertelt en uitlegt en dat is interessant. Daarna lopen we de fabriek in, die helaas net in onderhoud is, dus niet werkend
Achteraf maar goed ook denken wij, want Stephan, we hebben gelijk maar een BRC-audit gehouden; de foto’s krijg je nog maar enige verbeteringen om in aanmerking te komen voor het BRC-certificaat moeten wel aangebracht worden.
Ook zijn we in de bibliotheek annex archief geweest mede op advies van Tatang, die de gids uitlegde hoe het zat met onze familiebanden. De gids gaf ons een dik boek met alle uit die tijd (rond 1950) alfabetisch gerangschikte suikerfabrieken; van elke fabriek per pagina de belangrijkste functies met de daarbij behorende functionarissen. Tot onze grote vreugde kwamen we de namen tegen van Henk’s vader en onze opa. Jammer genoeg niet die van Louis’ vader. Na nog enige tijd gezocht te hebben besluiten we weer te gaan. Tot slot hebben we de woning van de administrateur (de belangrijkste functie op de suikerfabriek) bekeken. Werkelijk schitterend en groot en daarbij een geweldig mooie tuin met heel veel ruimte. We spelen zelfs nog een koloniaal spelletje in de tuin, het zgn. woodball. Als we terug zijn in Nederland leggen we wel uit wat dat is. Tegenwoordig kan de slaapkamer gereserveerd worden voor maximaal 4 personen (er staan 2 tweepersoons bedden).
Hierna het busje weer in richting Kederi. Onderweg weer veel mooie natuur gezien met veel diverse soorten gewassen; hierbij moet je denken aan tabak, rietsuiker, rijst, maïs en teakbomen, heel veel teakbomen. We hebben nog even een stop gehouden bij een werkplaats waar o.a. kunstvoorwerpen gemaakt worden van teakhout. Het valt ons op dat de vegetatie hier anders is dan op West- en Midden Java. Amper palmbomen, maar veel meer gewassen.
Ook nog even gegeten in een soort wegrestaurant waar we weer met de nodige aandacht bekeken worden. Het eten was overigens weer lekker.
De volgende break van deze lange tocht was een onverwachte en voor Tatang een vervelende: een kapot brandstoffilter waarschijnlijk veroorzaakt door een opspattende steen. Gauw op zoek naar een werkplaats en na enig vragen en wijzen vindt Tatang er een. Al met al duurt dit oponthoud toch nog een uurtje. Maar wij vermaken ons wel; onderweg hebben we een paar kilo mango gekocht en we peuzelen er maar een op. Mmmmm, zo lekker eet je ze in Nederland echt niet.
Om 18.15 uur worden we bij ons nieuwe hotel afgezet: Grand Surya hotel. Wat een schitterend hotel met werkelijk prachtige en grote kamers. We verdwalen er bijna in.
We durven het bijna niet te schrijven, maar morgen wéér vroeg op, we vertrekken om 07.30 uur. We gaan fietsen en daarna zo’n 6 uur rijden naar Surabaya, de geboortestad van Louis.
Vanmorgen liep voor de verandering de wekker weer eens berevroeg af, half zes! Na een heerlijk ontbijtje zeggen we het schitterende hotel adieu en stappen de bus in voor een lange rit naar Kediri. We zullen tegen 17.00 uur in ons hotel zijn, zegt Tatang, dus dat wordt een lange zit.
Na een dik half uur zijn we bij een suikerfabriek. Deels museum en deels nog werkend. Aangezien zowel de opa van Louis en Henk als de beide vaders op verschillende suikerfabrieken hebben gewerkt, vinden we dit bijzonder interessant. We krijgen in het museum uitleg van een gebrekkig Engels sprekende Indonesische gids. Maar met een beetje inspanning begrijpen we wel wat hij ons vertelt en uitlegt en dat is interessant. Daarna lopen we de fabriek in, die helaas net in onderhoud is, dus niet werkend
Achteraf maar goed ook denken wij, want Stephan, we hebben gelijk maar een BRC-audit gehouden; de foto’s krijg je nog maar enige verbeteringen om in aanmerking te komen voor het BRC-certificaat moeten wel aangebracht worden.
Ook zijn we in de bibliotheek annex archief geweest mede op advies van Tatang, die de gids uitlegde hoe het zat met onze familiebanden. De gids gaf ons een dik boek met alle uit die tijd (rond 1950) alfabetisch gerangschikte suikerfabrieken; van elke fabriek per pagina de belangrijkste functies met de daarbij behorende functionarissen. Tot onze grote vreugde kwamen we de namen tegen van Henk’s vader en onze opa. Jammer genoeg niet die van Louis’ vader. Na nog enige tijd gezocht te hebben besluiten we weer te gaan. Tot slot hebben we de woning van de administrateur (de belangrijkste functie op de suikerfabriek) bekeken. Werkelijk schitterend en groot en daarbij een geweldig mooie tuin met heel veel ruimte. We spelen zelfs nog een koloniaal spelletje in de tuin, het zgn. woodball. Als we terug zijn in Nederland leggen we wel uit wat dat is. Tegenwoordig kan de slaapkamer gereserveerd worden voor maximaal 4 personen (er staan 2 tweepersoons bedden).
Hierna het busje weer in richting Kederi. Onderweg weer veel mooie natuur gezien met veel diverse soorten gewassen; hierbij moet je denken aan tabak, rietsuiker, rijst, maïs en teakbomen, heel veel teakbomen. We hebben nog even een stop gehouden bij een werkplaats waar o.a. kunstvoorwerpen gemaakt worden van teakhout. Het valt ons op dat de vegetatie hier anders is dan op West- en Midden Java. Amper palmbomen, maar veel meer gewassen.
Ook nog even gegeten in een soort wegrestaurant waar we weer met de nodige aandacht bekeken worden. Het eten was overigens weer lekker.
De volgende break van deze lange tocht was een onverwachte en voor Tatang een vervelende: een kapot brandstoffilter waarschijnlijk veroorzaakt door een opspattende steen. Gauw op zoek naar een werkplaats en na enig vragen en wijzen vindt Tatang er een. Al met al duurt dit oponthoud toch nog een uurtje. Maar wij vermaken ons wel; onderweg hebben we een paar kilo mango gekocht en we peuzelen er maar een op. Mmmmm, zo lekker eet je ze in Nederland echt niet.
Om 18.15 uur worden we bij ons nieuwe hotel afgezet: Grand Surya hotel. Wat een schitterend hotel met werkelijk prachtige en grote kamers. We verdwalen er bijna in.
We durven het bijna niet te schrijven, maar morgen wéér vroeg op, we vertrekken om 07.30 uur. We gaan fietsen en daarna zo’n 6 uur rijden naar Surabaya, de geboortestad van Louis.
-
20 September 2011 - 14:05
SG:
Ik ben benieuwd naar de foto's van de suikerfabriek. Het moet er allemaal spik en span uitzien,toch ? Hebben jullie nog even een glas-/en werkinstructie audit gedaan tussentijds? Video met de 2 muzikanten is ook erg leuk. Advies is om even te blijven oefenen. Hoeveel dagen hebben jullie nog, hahaha.... -
20 September 2011 - 15:03
Meta:
Wat maken jullie een ongelooflijke mooie reis en zo indrukwekkend. Op en in het land van je voorvaderen is toch wel heel bijzonder. Prachtige foto's en ook best heel vermoeiend lijkt mij zo, maar ja ik ben te oud voor dit soort reizen. Ga morgen een proefrit maken in een goedkoop autootje, kan de grote bak niet meer betalen!! Nou geniet lekker verder en neem vakentie als jullie terug zijn hihi.
-
20 September 2011 - 19:57
Eva:
Het moet echt heel bijzonder zijn om in zo'n ver en ander land ineens de naam van je vader en/of opa in een boek te zien staan!!
Geweldig dat het gelukt is dat te vinden ... daar gingen jullie toch voor?
Nou nog even afwachten hoe die kretek morgen smaakt ...
-
21 September 2011 - 09:12
Mibeth:
Hoop dat jullie tuin groot genoeg is voor een spelletje 'Woodball' :-)
Enne zoveel knappe blonde meiden zijn daar niet, dus ja dat moet bekeken worden!
Ben benieuwd hoe jullie het vandaag hebben, of jullie nog iets bekends ontdekken in de geboortestad van Louis.
Knuff van mib
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
