Dagje druk en heet

10 september 2011

Om 07.00 uur loopt de wekker af. Na het ontbijt (een mix van Indonesisch/Aziatisch en Westers) worden we om 09.00 uur door Tatan opgehaald. Tatan spreekt gelukkig goed Nederlands en is een aardige vent. Hij neemt ons mee voor een toer door Jakarta en laat ons de belangrijkste dingen zien: Het Nationaal Monument (door Soekarno opgericht ter eeuwige herinnering aan de langdurige Nederlandse overheersing), het Nationaal Museum, het presidentieel paleis, de wijk Glodok (het Chinese handelscentrum) en de haven Sunda
Kelapa.

Bij het Nationaal Monument gaan we met een lift naar boven en hebben daar een fantastisch uitzicht over Jakarta. Wat een stad! 18 miljoen inwoners, meer dan in heel Nederland!
Daarna naar het Nationaal Museum waar de belangrijkste gebeurtenissen uit de geschiedenis van Indonesië worden getoond. We lopen verder door de stad en verbazen ons over hoe vreselijk druk het hier is. Overal mensen, auto’s, scooters, heel veel scooters, taxi’s, busjes, betjaks. Je kan niet zo gek bedenken of je ziet het hier. En het is heel erg heet. Om niet te zeggen vies heet.

Lopend gaan we naar Glodok. Wat een wereld! Overal marktjes, kraampjes, stalletjes met de meest vreemde waar: levende kuikentjes, slangen, schildpadjes, vis in alle soorten en maten en uitvoeringen, krabben, samengebonden maar nog wel levend (kasian). Ook stalletjes met groenten, kruiden, fruit in de meest fantastische kleuren en geuren. En deze waren wel lekker. We bezoeken een Chinese tempel, de Vihara Dharma Bhakti, de grootste en oudste Chinese gebedsruimte van Jakarta. Overal biddende mensen met heel veel wierook. Het slaat ons op de keel.
Daarna met ons busje naar Sunda Kelapa, van oudsher de specerijenhaven van Jakarta, waar alles nog met de hand wordt geladen en gelost. Vele rondbuikige houten vrachtzeilschepen liggen aan de 2 km lange kade waar tanige mannen in de weer zijn om de waar van of op de boten te hijsen.
En overal waar we lopen, worden we aangesproken met “Hey mister”! of “What is your name?” Zo grappig, en velen willen ook met ons op de foto. We zullen in menig fotoalbum een plaatsje krijgen.

Na even rondgelopen te hebben in Sunda Kelapa in de brandende zon, vinden we het welletjes en verlangen naar koelte en drinken. We stappen weer in ons busje en Tatan brengt ons naar Cafe Batavia, een fantastisch koloniaal uitziend cafe-restaurant. Je waant je in de dertiger koloniale jaren. Opvallend is ook dat je hier bijna geen Indonesiërs ziet, behalve in de bediening. Hier drinken we wat met ons vijven, waarna we vertrekken naar onze volgende bestemming, Bogor.

Bogor, of zoals de Nederlanders deze stad noemden, Buitenzorg is een middelgrote stad op Java (ca. 300.000 inwoners). De stad wordt ook wel genoemd Kota Hujan (Regenstad).
Bogor ligt zo’n 60 km van Jakarta. Een makkie zou je denken, maar aangezien het bijzonder druk is (en dat is nog netjes uitgedrukt) doen we er bijna 3 uur over gedaan. Het blijkt dat zaterdags veel Indonesiërs de hitte van Jakarta ontvluchten door naar de Puncakpas, een 1450 m hoge pas waar het aangenaam toeven is. Dat verklaart de ongelooflijke volle wegen.

Tegen 17.00 uur arriveren we bij ons hotel in Bogor, het Santika Hotel Bogor, waar we drie nachten zullen verblijven. Na ingecheckt te zijn en als welkomstdrankje nootmuskaat(!)siroop gedronken te hebben, gaan we naar onze kamers, die er wederom prima uitzien.
Na in het hotel een hapje gegeten te hebben, zijn wij druk bezig geweest met jullie op de hoogte te houden van onze belevenissen, inclusief foto’s. Om 23.00 uur waren we het zat en ging het licht uit.

Morgen een bezoek aan de Botanische Tuin (Kebun Raya) en een rondrit door Bogor.